Μαζί θα βρούμε λύση στο δικό σας ορθοπεδικό πρόβλημα
Σας περιμένουμε στην κλινική KS ΙΑΤΡΙΚΟ, στη Γλυφάδα και στη Ραφήνα.
ΕΝΖΥΜΑ
Η Σερραπεπτάση είναι ένα πρωτεολυτικό ένζυμο που παράγεται από το βακτήριο serrata (serratia E-15) που ζει στο έντερο του μεταξοσκώληκα. Απο τις αρχές του 1990 έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία, κυρίως στην Ευρώπη και την Ασία, για την ανακούφιση του πόνου, των φλεγμονώv και την υπερβολική έκκριση βλεννογόνου. Υπάρχουν δεκάδες διεθνείς κλινικές μελέτες που αποδεικνύουν τα οφέλη για την υγεία.
Η βασική δράση του ενζύμου της Σερραπεπτάσης είναι η δυνατότητά του να τρώει, στην κυριολεξία, τους μη ζωντανούς σχηματισμούς μέσα στο σώμα μας όπως τις φλεγμονές, τις λιπώδεις κύστεις, την βλέννα, τους θρόμβους, την αρτηριακή πλάκα, το λίπος στην κυκλοφορία του αίματος, τις υδατικές κύστες, κ.λπ. Η Σερραπεπτάση έχει την ιδιότητα να καθαρίζει τα αιμοφόρα αγγεία και με τον τρόπο αυτό να βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, να βοηθά τον οργανισμό να οξυγονώνεται πληρέστερα και να τρέφεται αποτελεσματικότερα. Συμβάλει θεραπευτικά σε αυτοάνοσα νοσήματα, χωρίς να καταστέλλει το ανοσοποιητικό!
Διαλύει τον ινώδη ιστό και τον απομακρύνει από το σώμα. Ο ιστός αυτός είναι μια πρωτεΐνη και σχηματίζεται από το σώμα μας κάθε φορά που υπάρχει τραυματισμός ή φλεγμονή σε κάποια ομάδα κυττάρων. Η πρωτείνη αυτή, καλύπτει την περιοχή που έχει προσβληθεί για να μπορέσουν να δημιουργηθούν εκεί νέα κύτταρα και μετά από την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής αποβάλλεται. Αν το σώμα δεν μπορεί να το κάνει αυτό μόνο του, το κάνει η σερραπεπτάση.
Σημαντική είναι και η ικανότητά της να διαλύει την αμυλοειδή πλάκα, όπου αυτή συσσωρεύεται στο σώμα. Αυτή η πλάκα συσσωρεύεται σε όλο το σώμα και είναι η πηγή του χρόνιου πόνου σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η Νόσος του Alzheimer αποτελεί επίσης μια συσσώρευση αμυλοειδών πλακών στον εγκέφαλο.
Τέλος το πιο σημαντικό στοιχείο: η σερραπεπτάση, σε αντίθεση με πολλά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση πλάκας από το αρτηριακό τοίχωμα ή για την μείωση των λιπιδίων στην κυκλοφορία του αίματος, δεν εμποδίζει τη βιοσύνθεση της χοληστερόλης, η οποία στην καθαρή μορφή της είναι ένα αντιοξειδωτικό που απαιτείται για να λειτουργούν σωστά όλα τα όργανα του σώματος.
Η ΚΟΛΛΑΓΕΝΑΣΗ ΩΣ ΕΝΖΥΜΟ
Από την αρχική ανακάλυψή τους στη δεκαετία του 1950, τα ένζυμα κολλαγενάσης παίζουν πλέον βασικό ρόλο στη σύγχρονη επιστημονική έρευνα. Υπάρχουν διάφορες κολλαγενάσες διαθέσιμες, καθεμία από τις οποίες συνιστάται για συγκεκριμένα κύτταρα (δηλ. κύτταρα ήπατος, οστών, καρδιάς ή θυρεοειδούς). Αυτό επιτρέπει στους ερευνητές να ερευνούν ενεργά ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων και ασθενειών, ιδιαίτερα όταν απαιτείται απομόνωση κυττάρων.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Η μελέτη των κολλαγενασών ξεκίνησε στα τέλη του περασμένου αιώνα, ακολουθούμενη από την απομόνωση ενός εξωκυτταρικού ενζύμου, το Clostridium και στη συνέχεια με την ταυτοποίηση και τον χαρακτηρισμό ορισμένων άλλων κολλαγενασών τόσο βακτηριακής όσο και θηλαστικής προέλευσης. Μέχρι πρόσφατα, η παραγωγή αληθινών κολλαγενασών από βακτήρια θεωρείται ότι περιορίζεται σε λίγα μόνο είδη όπως τo κλωστηρίδιo και ενός μικρού αριθμού άλλων οργανισμών, ιδίως σε ένα στέλεχος του Vibrio alginolyticus (πρώην Achromobacter iophagus). Σε αντίθεση με το ένζυμο των κολλαγενασών των ζώων που χωρίζει το κολλαγόνο στη φυσική του τριπλή ελικοειδή δομή, οι κολλαγενάσες από τα βακτήρια διαφέρουν από εκείνα των σπονδυλωτών, τα οποία καταδεικνύουν ευρύτερη ειδικότητα υποστρώματος.
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΕΝΖΥΜΟ
Τα ένζυμα κολλαγενάσης είναι ικανά να διασπούν αποτελεσματικά τους πεπτιδικούς δεσμούς που βρίσκονται στο κολλαγόνο. Οι κολλαγενάσες διασπούν ελικοειδείς περιοχές μορίων κολλαγόνου με ινώδη μορφή υπό διάφορες φυσιολογικές συνθήκες pH και θερμοκρασίας. Πιο συγκεκριμένα, τα ένζυμα κολλαγενάσης λειτουργούν αποικοδομώντας το κολλαγόνο που βρίσκεται στην εξωκυττάρια μήτρα. Αυτή η συλλογή μορίων είναι που ουσιαστικά αγκιστρώνει τα κύτταρα στον ιστό, παρέχοντας τόσο βιοχημική όσο και δομική υποστήριξη. Ανάλογα με την κατηγορία της κολλαγενάσης, όταν ο ιστός εκτίθεται σε ένζυμα κολλαγενάσης, θα συνδέεται και θα κόβει είτε τα άκρα ενός ινιδίου κολλαγόνου, είτε τη μέση ενός μονομερούς κολλαγόνου. Μόλις κοπεί η δομή του τριπλού ελικοειδούς, οι έλικες αρχίζουν ναξετυλίγονται και λαμβάνει χώρα μετουσίωσης.
ΚΟΙΝΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΩΝ ΕΝΖΥΜΩΝ ΤΗΣ ΚΟΛΛΑΓΕΝΑΣΗΣ
Όσον αφορά την πρόσφατα προτεινόμενη εφαρμογή του, το ένζυμο κολλαγενάσης φαίνεται να είναι ένα βολικό και φθηνό φάρμακο για τη θεραπεία εγκαυμάτων, επούλωσης πληγών και ορισμένων άλλων ασθενειών. Τα ένζυμα κολλαγενάσης μελετώνται για την ικανότητά τους να καταλύουν βασικές χημικές διεργασίες – πιο συγκεκριμένα, αποικοδόμηση κολλαγόνου. Όπως φαίνεται σε διάφορες δοκιμές in vivo και in vitro, οι ενέσιμες μορφές κολλαγενάσης έχουν αποδειχθεί ότι προάγουν την επούλωση των πληγών. Με τη μοναδική ικανότητά τους να αποικοδομούν το κολλαγόνο που είναι ανθεκτικό στη διάσπαση, οι κολλαγενάσες μπορούν να θεραπεύσουν αποτελεσματικότερα πληγές, ακόμη και εκείνες που σχετίζονται με εγκαύματα τρίτου βαθμού. Αυτό πιστεύεται ότι βασίζεται στο γεγονός ότι μόλις το κολλαγόνο αποικοδομηθεί από την κολλαγενάση, επιλεγμένα φλεγμονώδη κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων των μακροφάγων, είναι ικανά να ενισχύσουν τη μετανάστευση και με τη σειρά τους, την αποτελεσματικότητά τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αλοιφές που περιέχουν C κολλαγενάση εφαρμόζονται συχνά σε πληγές, βοηθώντας στην απομάκρυνση του νεκρωτικού ιστού. Δεδομένου ότι αυτός ο τύπος νεκρού ιστού παρατείνει το φλεγμονώδες στάδιο και ενισχύει την ανάπτυξη των βακτηρίων, η κολλαγενάση υποστηρίζει την προληπτική επούλωση. Ενώ η επούλωση πληγών είναι επιτακτική όταν στοχεύει στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης, οι εφαρμογές ενζύμων κολλαγενάσης είναι εκτεταμένες όσον αφορά την επιστημονική έρευνα και την ανακάλυψη.
Όσον αφορά τον χόνδρο, οι κολλαγενάσες ήταν τα πρώτα από τα ένζυμα μεταλλοπρωτεϊνάσης της μήτρας (MMP) που χρησιμοποιήθηκαν για την καλύτερη κατανόηση της διαδικασίας καταστροφής του χόνδρου μεταξύ ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Το ίδιο ισχύει και για την οστεοαρθρίτιδα, καθώς η αποικοδόμηση του κολλαγόνου πιστεύεται ότι είναι το πρώτο μη αναστρέψιμο βήμα στην παθολογία αυτής της εκφυλιστικής κατάστασης. Η χρήση των κολλαγενασών έχουν επίσης εγκριθεί για τη θεραπεία της νόσου του Peyronie και του Dupuytren. Τέλος, χρησιμοποιείται συχνά για την απομόνωση κυττάρων. Σε αυτήν τηνπερίπτωση, ο στόχος είναι η μεγιστοποίηση του αριθμού των βιώσιμων, διαχωρισμένων κυττάρων. Με την αποικοδόμηση του κολλαγόνου, καθώς και άλλων βασικών πρωτεϊνών, τα ένζυμα κολλαγενάσης απελευθερώνουν κύτταρα, υποστηρίζοντας ένα ευρύ φάσμα ερευνητικών προσπαθειών.
Τι είναι το BPC-157;
Η Ένωση Προστασίας Σώματος 157 ή BPC-157 είναι ένα φυσικώς απαντώμενο πεπτίδιο που αποτελείται από 15 αμινοξέα που προέρχονται από ανθρώπινους γαστρικούς υγρούς. Οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών στην περίφημη κλινική του Κλίβελαντ, χρησιμοποιούν τη θεραπεία με πεπτίδιο BPC-157, για να βοηθήσουν τους ασθενείς τους εδώ και χρόνια.
Πώς λειτουργεί το BPC-157;
Το BPC-157 έχει διάφορους πιθανούς (δυνητικά επικαλυπτόμενους) μηχανισμούς δράσης, συμπεριλαμβανομένης της προαγωγής της σύνθεσης μονοξειδίου του αζώτου, της ενεργοποίησης των κυττάρων που εμπλέκονται στην επισκευή των ιστών, της διέγερσης της σύνθεσης αυξητικών παραγόντων και της αναστολής της φλεγμονής.
Το πεπτίδιο μπορεί να ληφθεί από το στόμα, τοπικά ή μέσω ένεσης. Η από του στόματος κατάποση πεπτιδίων, όπως το BPC-157, δεν αναμένεται κανονικά να έχει άμεση επίδραση σε ιστούς εκτός της γαστρεντερικής οδού (όπως τένοντες και νεύρα), επειδή τα πεπτίδια δεν απορροφώνται εύκολα στην κυκλοφορία.
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ το BPC-157;
Τα πεπτίδια λειτουργούν λέγοντας σε συγκεκριμένα κύτταρα του σώματός σας να ενεργούν με συγκεκριμένο τρόπο. Επειδή το BPC-157 επηρεάζει την αναγέννηση των ιστών, τη φλεγμονή και τη ροή του αίματος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία μιας μεγάλης ποικιλίας καταστάσεων, όπως:
Λόγω των πολλών πλεονεκτημάτων, η θεραπεία BPC-157 μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως προληπτική θεραπεία ή ενίσχυση της απόδοσης.
BPC 157 ΟΦΕΛΗ
Τα οφέλη της θεραπείας με πεπτίδιο BPC-157 περιλαμβάνουν:
Όταν χρησιμοποιείται ως μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου φροντίδας και υγιεινής διατροφής, το BPC-157 μπορεί φαινομενικά να κάνει θαύματα. Επί του παρόντος βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα, για να δούμε πώς η θεραπεία με BPC-157 μπορεί να προσφέρει ακόμη περισσότερα οφέλη.
Τα Πολυνουκλεοτίδια είναι τμήματα DNA (βιομοριακές δομές που εμπεριέχουν γενετικές πληροφορίες), τα οποία, όταν χορηγηθούν ενδο-αρθρικά, έχουν σαν κύρια λειτουργία τη διέγερση και τον πολλαπλασιασμό των υφιστάμενων χονδροκυττάρων, με αποτέλεσμα όχι μόνο να σταματά η φθορά και η καταστροφή τους (αιτία εμφάνισης της Οστεοαρθρίτιδας), αλλά να αυξάνεται και ο αριθμός τους. Αναπλάθεται έτσι ο αρθρικός χόνδρος, ενώ η παθολογική κατάσταση επανέρχεται αργά-αργά στο αρχικό της στάδιο, εκείνο δηλαδή πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα.
Άλλη μία βασική ιδιότητα που έχουν τα Πολυνουκλεοτίδια λόγω κατασκευής του μορίου τους (άκρως υδρόφιλες ουσίες) είναι πως, όταν έλθουν σε επαφή με το αρθρικό υγρό, έλκουν μόρια νερού από αυτό, σχηματίζοντας ένα διαφανές και τρισδιάστατο τζελ, ικανό να προσφέρει ενυδάτωση και να βελτιώσει τη λίπανση στα σημεία σύνδεσης.
Περιορίζεται κατ’ αυτό τον τρόπο η τριβή μεταξύ των οστών, ενώ η φλεγμονή και ο πόνος υποχωρούν άμεσα, χωρίς να χρειάζεται ο ασθενής να λαμβάνει συγχρόνως και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η λειτουργικότητα της άρθρωσης στο σύνολό της συνεχώς βελτιώνεται και, σταδιακά, επανέρχεται η κίνηση μέχρι την πλήρη αποκατάσταση.
Θεραπεία PRP για ορθοπεδικά προβλήματα και αθλητικές κακώσεις
Η θεραπεία PRP (Platelet Rich Plasma) στην ορθοπεδική είναι μια σύγχρονη, βιολογική μορφή θεραπείας μυοσκελετικών παθήσεων, η οποία συνίσταται στην έγχυση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (παρασκευάσματος συμπυκνωμένων αιμοπεταλίων-αυξητικών παραγόντων) στην πάσχουσα περιοχή. Θεωρείται ότι ενισχύει την επούλωση και την αναγέννηση των τραυματισμένων ιστών (τενόντων, χόνδρων, οστών και μυών) και τη μείωση ή την εξάλειψη του πόνου. Όλα αυτά με φυσικό τρόπο και χωρίς κανέναν κίνδυνο.
Το πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια PRP χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1987 σε μια επέμβαση ανοιχτής καρδιάς και, από τότε, άρχισε να χρησιμοποιείται και σε άλλους τομείς, όπως την ορθοπεδική, την αθλητιατρική, τη νευροχειρουργική και τη γναθοπροσωπική χειρουργική.
Σήμερα, χρησιμοποιείται ευρέως σε μεγάλα ορθοπεδικά κέντρα και αθλητικά σωματεία για την αντιμετώπιση ορθοπεδικών παθήσεων.
Καθώς όλο και περισσότεροι αθλητές ξεκίνησαν να επιλέγουν τη θεραπεία με PRP για την αποτελεσματική και ασφαλή αντιμετώπιση των τραυμάτων τους, η θεραπεία αυτή κέρδισε παγκόσμια αναγνώριση. Διάσημοι αθλητές την προτιμούν για να ξεπεράσουν τους τραυματισμούς τους, όπως η πρωταθλήτρια τένις Μαρία Σαράποβα, η ολυμπιονίκης κολυμβήτρια Dara Torres, ο σούπερ σταρ των Λέικερς Κόμπι Μπράιαντ, ο nο 1 γκόλφερ του πλανήτη Tiger Woods, ο κορυφαίος τενίστας Rafael Nadal.
Τι είναι η θεραπεία PRP;
Τα αιμοπετάλια είναι κύτταρα του αίματος, τα οποία έχουν μεγάλη συγκέντρωση αυξητικών παραγόντων, δηλαδή βιολογικά ενεργών πρωτεϊνών. Οι παράγοντες αυτοί απελευθερώνονται μέσω φυσιολογικής διαδικασίας από τα αιμοπετάλια και ενεργοποιούν μια σειρά αντιδράσεων, οι οποίες μέσω της προσέλκυσης και του πολλαπλασιασμού των κατάλληλων κυττάρων και της παραγωγής κολλαγόνου, μπορούν να συντελέσουν και να προάγουν την επούλωση των τενόντων, συνδέσμων, χόνδρων, μυών και οστών από βλάβη και τραυματισμό.
Με την κατάλληλη επεξεργασία του αίματος, διαχωρίζεται το τμήμα εκείνο που έχει πολύ μεγάλη συγκέντρωση αιμοπεταλίων, άρα και πολύ μεγάλη συγκέντρωση αυξητικών παραγόντων και το οποίο ονομάζεται Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια (P.R.P.).
Πώς παρασκευάζεται και εφαρμόζεται το PRP;
Η τεχνική συνίσταται στη λήψη μικρής ποσότητας αίματος (10-30 ml) από μια περιφερική φλέβα του ασθενoύς, το οποίο κατόπιν τοποθετείται σε ειδική φυγόκεντρο.
Η φυγόκεντρος διαχωρίζει το πλάσμα που είναι πλούσιο σε αιμοπετάλια από τα άλλα συστατικά του αίματος.
Στη συνέχεια, εγχέεται το διαχωρισμένο πλάσμα που είναι πλούσιο σε αιμοπετάλια στην περιοχή της βλάβης εστιασμένα. Η εφαρμογή της θεραπείας γίνεται σε επίπεδο ιατρείου, αλλά και διεγχειρητικά (κατά τη διάρκεια επέμβασης).
Εφαρμογή PRP στο Ιατρείο
Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 20΄και μπορεί να γίνει στο ορθοπεδικό ιατρείο, εφόσον υπάρχει ο κατάλληλος ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός και ο ιατρός διαθέτει την κατάλληλη εκπαίδευση. Τις πρώτες ημέρες μετά την έγχυση μπορεί να υπάρξει τοπικός ερεθισμός ή και πόνος, που όμως διαρκούν λίγο. Τοπική παγοθεραπεία και απλά παυσίπονα θα ανακουφίσουν από τα συμπτώματα.
Η αναγέννηση των ιστών είναι μια αργή διαδικασία και τα αποτελέσματα της έγχυσης μεγιστοποιούνται στις 4-6 εβδομάδες. Οι φυσικοθεραπείες μπορούν να συνεχιστούν μία εβδομάδα μετά από την έγχυση.
Πόσο συχνά γίνεται η θεραπεία PRP στο ιατρείο;
Ορισμένοι ασθενείς ανταποκρίνονται πολύ καλά με μία μόνο θεραπεία. Ωστόσο, συνήθως 2-3 θεραπείες είναι αναγκαίες, με μεσοδιάστημα 2-4 εβδομάδων. Σε γενικές γραμμές, ο αριθμός των απαιτούμενων εγχύσεων εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς και τη βαρύτητα της βλάβης.
Θεραπεία PRP στο γόνατο
Σύμφωνα με τις νέες διεθνείς οδηγίες της ESSKA (European Society for Sports Traumatology, Knee Surgery and Arthroscopy), στις περιπτώσεις αρχόμενης και μέτριας οστεοαρθρίτιδας γόνατος, η ενδοαρθρική έγχυση PRP θεωρείται πιο αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή συγκρινόμενη με εγχύσεις υαλουρονικού οξέος ή κορτικοστεροιδών (κορτιζόνης).
Το θεραπευτικό πρωτόκολλο περιλαμβάνει 2 – 4 εγχύσεις PRP με διάστημα 1-3 εβδομάδων μεταξύ τους.
Εφαρμογή PRP διεγχειρητικά
Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε χειρουργεία συνδεσμοπλαστικής προσθίου χιαστού συνδέσμου, συρραφής μηνίσκων, αποκατάστασης χόνδρινων βλαβών, συρραφής τενοντίου πετάλου στον ώμο, προκειμένου να ενισχύσει την επούλωση των ιστών.
Σε ποιες παθήσεις έχει εφαρμογή η θεραπεία PRP;
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της θεραπείας PRP;
Τι είναι τα βλαστοκύτταρα
Τα βλαστοκύτταρα (stem cells) είναι τα προγονικά αδιαφοροποίητα κύτταρα, τα οποία αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία των ιστών και των οργάνων του οργανισμού. Πρόκειται για συνεχώς αναπαραγόμενα κύτταρα που μπορούν να μετατραπούν σε όλους τους τύπους κυττάρων, όπως είναι τα οστεοκύτταρα, χονδροκύτταρα, μυοκύτταρα, κύτταρα μυοκαρδίου, ηπατικά, δερματικά κ.ά.
Τα βλαστικά κύτταρα βρίσκονται στο μυελό των οστών, στο λίπος, στο αίμα και τον ιστό του ομφάλιου λώρου, στο αίμα και τον ιστό του πλακούντα, στο περιφερειακό αίμα των ενηλίκων, όπως και σε άλλους ιστούς του σώματος.
Η σημαντικότητα των βλαστοκυττάρων έγκειται στην ικανότητά τους:
Στην περίπτωση ενός τραυματισμού ή κάποιας φλεγμονής, τα βλαστοκύτταρα ενεργοποιούνται και διαμορφώνονται σε κύτταρα του ιστού του οργάνου που έχει υποστεί βλάβη. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στα βλαστικά κύτταρα να λειτουργούν επιδιορθωτικά στην τραυματισμένη περιοχή και, στην ουσία, να οδηγούν τον οργανισμό σε αυτοεπιδιόρθωση.
Λόγω των πολύτιμων ιδιοτήτων τους, τα τελευταία χρόνια η χρήση των βλαστοκυττάρων έχει αποκτήσει ιδιαίτερη αξία στον ιατρικό κλάδο, καθότι με την χρησιμοποίησή τους δίνεται η δυνατότητα ανάπλασης τύπων κυττάρων, τους οποίους ο οργανισμός αδυνατεί να ανακατασκευάσει από μόνος του.
Χαρακτηριστική είναι η φύλαξη των εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων από τον ομφάλιο λώρο μετά τη γέννηση του νεογνού, για σκοπούς πιθανής μελλοντικής ανάγκης ανάπλασης ιστών.
Σε ποιες περιπτώσεις εφαρμόζεται η θεραπεία με βλαστοκύτταρα στην Ορθοπεδική
Η ιατρική χρήση των βλαστοκυττάρων έχει επεκταθεί και στον κλάδο της ορθοπεδικής και εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία. Έτσι, η θεραπεία με βλαστοκύτταρα μπορεί να έχει εφαρμογή, μεταξύ πολλών άλλων παθήσεων, σε πληθώρα μυοσκελετικών παθήσεων, όπως:
Θεραπεία με βλαστοκύτταρα
Στην ορθοπεδική, η περιοχή από όπου γίνεται λήψη βλαστοκυττάρων είναι κυρίως ο μυελός των οστών, όπου υπάρχουν σε αφθονία. Λήψη μπορεί να πραγματοποιηθεί και από το λιπώδη ιστό, καθώς και από το αίμα του ενήλικα. Στόχος της θεραπείας είναι η συλλογή κυττάρων από τους ιστούς και η έγχυσή τους στα σημεία βλάβης.
Σε αντίθεση με παλιότερα όπου η διαδικασία έγχυσης βλαστοκυττάρων απαιτούσε περισσότερο χρόνο και κόστος, πλέον η τεχνική πραγματοποιείται πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων (FDA), η διαδικασία θεραπείας με βλαστοκύτταρα πρέπει να διενεργείται σε ένα στάδιο. Αυτό σημαίνει ότι η λήψη, ο διαχωρισμός και η έγχυση πραγματοποιούνται άμεσα, ενώ δεν επιτρέπεται η καλλιέργεια των βλαστοκυττάρων στο εργαστήριο (δύο στάδια).
Διαδικασία
Η συχνότερη και πλουσιότερη πηγή βλαστοκυττάρων στο σώμα είναι ο μυελός των οστών που βρίσκεται στην περιοχή της λεκάνης. Η αναρρόφηση του μυελού από τη λεκάνη πραγματοποιείται με ειδική σύριγγα και στη συνέχεια γίνεται έγχυση του υλικού στην περιοχή που έχει υποστεί βλάβη. Η άμεση έγχυση του υλικού δίνει τη δυνατότητα υψηλής συγκέντρωσης βλαστοκυττάρων, ενώ συγχρόνως επιταχύνει τον πολλαπλασιασμό τους. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι η ταχύτατη επούλωση της περιοχής. Η διαδικασία της αναρρόφησης απαιτεί τοπική μόνο αναισθησία. Σε αρκετές περιπτώσεις, ωστόσο, όπου η αναρρόφηση συνδυάζεται με αρθροσκοπικό καθαρισμό της άρθρωσης (ώμος, ισχίο, γόνατο, ποδοκνημική), τότε γίνεται υπό νάρκωση.
Πλεονεκτήματα
Η θεραπεία με βλαστοκύτταρα αποτελεί μια επαναστατική μέθοδο επούλωσης και αναγέννησης των ιστών του οργανισμού. Πολλές μελέτες αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μια ασφαλή και αποτελεσματική τεχνική, η οποία:
Η προλοθεραπεία αποτελεί ένα είδος αναγεννητικής θεραπείας που επιταχύνει τη διαδικασία επούλωσης των συνδέσμων των αρθρώσεων και των τενόντων του μυοσκελετικού συστήματος. Διενεργείται μέσω τοπικών εγχύσεων διαλύματος γλυκόζης στους τένοντες και συνδέσμους που έχουν υποστεί τραυματισμό και κυρίως στο σημείο που ο τένοντας ή ο σύνδεσμος προσκολλάται στο οστό (ένθεση).
Η αναγεννητική αυτή μέθοδος εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά από τον Αμερικανό George Hackett, όπου από το 1930 μέχρι το 1960 χρησιμοποίησε τη μέθοδο αυτή σε μεγάλο αριθμό ασθενών με επώδυνα μυοσκελετικά προβλήματα, με την αποτελεσματικότητα της μεθόδου να φθάνει στο 90% των περιπτώσεων.
Ο όρος προλοθεραπεία προέρχεται από τη λατινική λέξη proles που σημαίνει απόγονοι (γενιά). Ο Hackett χρησιμοποίησε τον όρο αυτό για να τονίσει ότι η συγκεκριμένη διαδικασία προάγει την αναγέννηση και τον πολλαπλασιασμό των προσβεβλημένων ιστών.
Οι σύνδεσμοι είναι οι βασικοί σταθεροποιητές του μυοσκελετικού συστήματος, όπου συνδέοντας τα οστά μεταξύ τους σταθεροποιούν τις αρθρώσεις και έτσι οι κινήσεις μας γίνονται αρμονικές και σταθερές. Οι τένοντες αποτελούν τις καταλήξεις των μυών στα οστά. Σε αρκετές περιπτώσεις, ειδικά στον αθλητικό πληθυσμό, οι σύνδεσμοι και οι τένοντες, λόγω χρόνιας καταπόνησης ή/και επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών, εμφανίζουν εκφυλιστικές αλλοιώσεις, χάνουν τις βασικές ανατομικές τους ιδιότητες και δημιουργούν αστάθεια των αρθρώσεων, η οποία και προκαλεί πόνο και μείωση της λειτουργικότητας των μυών που είναι υπεύθυνοι για την κίνηση των αρθρώσεων.
Επιπρόσθετα, η επούλωση των τενόντων και των συνδέσμων καθυστερεί ιδιαίτερα, λόγω της φυσικής πτωχής τους αιμάτωσης. Η καθυστέρηση της φυσικής επουλωτικής δραστηριότητας προκαλεί μείωση της φυσικής δύναμης και της λειτουργικότητας αυτών των ανατομικών δομών, με αποτέλεσμα την εμφάνιση πόνου και τη μείωση της αθλητικής απόδοσης.
Πώς εφαρμόζεται η προλοθεραπεία
Τα κύρια κύτταρα από τα οποία αποτελούνται οι σύνδεσμοι και οι τένοντες και στα οποία οφείλουν τις βασικές τους ανατομικές ιδιότητες είναι οι ινοβλάστες (κύτταρα συνδετικού ιστού). Έχει αποδειχθεί εργαστηριακά ότι η προλοθεραπεία προκαλεί σημαντική αύξηση του πολλαπλασιασμού των ινοβλαστών και των κυττάρων του κολλαγόνου (αναγεννητική δράση), επιταχύνοντας την ανακατασκευή των εκφυλισμένων αυτών δομών. Η επουλωτική διεργασία μειώνει την εμφάνιση πόνου και το χρόνο αποχής από τις αθλητικές δραστηριότητες και επαναφέρει τον πάσχοντα στα επίπεδα απόδοσης προ τραυματισμού.
Με απλά λόγια, η τοπική έγχυση του διαλύματος γλυκόζης (προλοθεραπεία) στις προσβεβλημένες περιοχές προκαλεί μία μικρού βαθμού άσηπτη τοπική φλεγμονώδη αντίδραση, που ερεθίζει ευεργετικά τους πάσχοντες ιστούς, προκαλώντας αύξηση της τοπικής αιματικής ροής και ταχύτερη ενεργοποίηση της επουλωτικής διαδικασίας. Γενικά, η επούλωση όλων των ιστών εξαρτάται από την ποιότητα και ποσότητα της τοπικής αιματικής άρδευσης, έτσι όσο μεγαλύτερη και ποιοτικότερη είναι αυτή τόσο ταχύτερη και αποδοτικότερη είναι η επούλωση. Όπως αναφέρει ο Hackett, μετά την ολοκλήρωση των συνεδριών προλοθεραπείας αυξάνεται η ισχύς των προσβεβλημένων συνδέσμων και τενόντων κατά 40% σε σχέση με τα επίπεδα πριν την έναρξη των συνεδριών.
Η επίδραση της προλοθεραπείας είναι μακροχρόνια και δεν παρουσιάζει παρενέργειες, σε σχέση με διάφορους φαρμακευτικούς παράγοντες που λειτουργούν άμεσα, αλλά για σύντομο χρονικό διάστημα και, μακροπρόθεσμα, μπορούν να επηρεάσουν τη μηχανική αντοχή των συνδέσμων και τενόντων (ρήξη τενόντων/συνδέσμων).
Η προλοθεραπεία ενδείκνυται σε περιπτώσεις οσφυαλγίας, αυχεναλγίας, γοναλγίας (οστεοαρθρίτιδα γόνατος, κακώσεις γόνατος), σε τενοντίτιδες, επικονδυλίτιδες, πελματιαία απονευρωσίτιδα, περιαθρίτιδα ώμου, αθλητικές κακώσεις και στην ινομυαλγία.
Εφαρμόζεται χωρίς καμία αντένδειξη (γιατί δεν περιέχει φαρμακευτική ουσία) σε όλες τις ηλικίες και ειδικά σε ασθενείς που δεν μπορούν να πάρουν φάρμακα ή/και δεν επιθυμούν να υποστούν χειρουργική επέμβαση, ακόμα και στους σακχαροδιαβητικούς ασθενείς.
Όσον αφορά στη συχνότητα εφαρμογής και στη διάρκεια της θεραπείας, το πρωτόκολλο θεραπείας εξατομικεύεται ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Σε πολλές κλινικές περιπτώσεις, πραγματοποιούνται συνολικά 6 με 12 συνεδρίες, 2-3 συνεδρίες εβδομαδιαίως ανά διαστήματα 2-3 εβδομάδων.
Στην κλινική μας, ειδικά σε αθλητές υψηλού επιπέδου, χρησιμοποιούνται ευρύτερα οι εγχύσεις προλοθεραπείας με εξαιρετικά αποτελέσματα στη ταχύτερη επιστροφή των τραυματισμένων αθλητών στην αγωνιστική δραστηριότητα και στην αποφυγή πρόκλησης νέου τραυματισμού.
